Εκλογές V3

Στις τρεις τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις που έπληξαν τη χώρα, η Όλγα δούλευε. Δούλευε και δουλεύει ακόμα σε μια εταιρεία δημοσκοπήσεων. Το πόστο της ωστόσο είναι παντελώς άσχετο με το αντικείμενο των δημοσκοπήσεων και παντελώς ανιαρό για την ίδια. Είναι υπεύθυνη για την τήρηση των κανόνων υγιεινής στο γραφείο. Το αφεντικό της είναι ένας υποχόνδριος καθηγητής πανεπιστημίου, τρελαμένος με τις στατιστικές προβλέψεις και κολλημένος με την παράσταση νίκης. Ακόμα περισσότερο υστερικός όμως με την καθαριότητα. Δεν ήθελε μια απλή καθαρίστρια. Ήθελε μια «υπεύθυνη υγιεινής». Δεν έχει φυσικά υφισταμένους. Είναι απλά η καθαρίστρια.

Βέβαια είναι πράγματι ανεξήγητο πως βρέθηκε η Όλγα εκεί. Ποτέ δεν ενσωματώθηκε με το κυρίως «σώμα» της εταιρείας που αποτελείται κυρίως από στατιστικούς, δειγματολήπτες και ερευνητές. Ποτέ δεν της άρεσε το αντικείμενο ακόμα κι ας μην ασχολείτο ευθέως με αυτό παρά μόνο σε ένα χώρο που διαχέονταν τα ποσοστά από παντού. Απλά μάλλον έψαχνε δουλειά την ίδια περίοδο που και εκείνοι έψαχναν κάποιον να είναι υπεύθυνος για τη σωστή λειτουργία της αποχέτευσης.

Και στις Νομαρχιακές του 2007, και στις Ευρωεκλογές του 2009 αλλά και στις τελευταίες Βουλευτικές του 2009 δούλευε. Η Όλγα είναι σαν όλους του νέους της εποχής της, αδιάφορη για τα κοινά και αηδιασμένη από τα πολιτικά. Και οι συνάδελφοι της είναι σαν όλους τους εργαζόμενους της εποχής της, ξιπασμένοι και με την βλακώδη εντύπωση πως ασκούν λειτούργημα και άκρως εμπιστευτική και υψίστης σημασίας εργασία. Παρ όλα αυτά ήταν και αυτή την Κυριακή εκεί.

Σηκώθηκε στις 0600, έφαγε, ήπιε, ντύθηκε, οδήγησε και ψήφισε, ΟΙΚΟΛΟΓΟΥΣ. Από αυτούς είναι. Το ΄ παμε και πριν όμως. Το κομματικό και πολιτικό σύστημα την αφήνει αδιάφορη.

Στη δουλειά έφτασε στις 0835. Νωρίτερα από ότι θα θελε και δεν είχε φυσικά δουλειά τόσο πρωί. Ακόμα και τις καθημερινές τόσο πρωί δεν είχε δουλειά και καταπιάστηκε με την αρχειοθέτηση των απορρυπαντικών και των απολυμαντικών. Άλλοτε αλφαβητικά και άλλοτε κατά κατηγορία απολύμανσης, άλλοτε κατά άρωμα και άλλοτε κατά χρώμα, άλλοτε κατά σχήμα μπουκαλιού και άλλοτε κατά τεχνολογία καπακιού. Με τούτα και με κείνα έφτασε το μεσημέρι. Έφαγε και φάγανε, εκείνη σε πλαστικά πιάτα για να μειώσει έτσι την ποσότητα πιάτων που θα ‘πρεπε να καθαρίσει μετά, και οι άλλοι σε κανονικά πιάτα.

Όταν οι άλλοι λοιπόν, μετά το φαγητό, ανέλυαν τα αποτελέσματα της έρευνας και ετοίμαζαν την εκτίμηση ψήφου και εδρών για την παρουσίαση των 1900 εκείνη έπλενε τα πιάτα. Όταν οι άλλοι έξυναν το πιγούνι τους αναρωτώμενοι το ποσοστό σφάλματος στο κόμμα του Καρατζαφέρη, εκείνη έπλενε τα ποτήρια. Όταν οι άλλοι ανέλυαν τα κοινωνικά χαρακτηριστικά του ποσοστού της αποχής εκείνη καθάριζε το νεροχύτη. Και όταν οι άλλοι παρέδιδαν τα αποτελέσματα της έρευνας στο κανάλι εκείνη, είχε καταλήξει. Μαζί με την κυβέρνηση θα έφευγε και εκείνη.

Αυτές οι εκλογές θα ήταν και οι τελευταίες της εκεί μέσα. Ποτέ δεν ήθελε να είναι «υπεύθυνη» για τίποτα. Πόσο μάλλον για τα καλογυαλισμένα παρκέ μιας εταιρείας δημοσκοπήσεων. Η υπευθυνότητα δεν της πήγαινε και δεν είχε και καμία διάθεση να γίνει επαγγελματίας σε τίποτα και με καμία κυβέρνηση. Η Όλγα δεν είχε φυσικά σπουδάσει κάτι. Είχε πει ψέματα πως έχει πτυχίο Φυσικής. Και αυτοί το φάγανε. Τόση ξιπασιά. Η Όλγα το μόνο που ήθελε ήταν να περνάει κάπως την ώρα της και τώρα βαρέθηκε να καθαρίζει νιπτήρες και να γεμίζει σακούλες απορριμμάτων. Και τώρα που βαρέθηκε είπε να παραιτηθεί. Σαν τον Καραμανλή κι εκείνη. Μόνο που εκείνη δεν αναστάτωσε ολόκληρη χώρα. Απλά παρέδωσε ένα χαρτί με ένα κείμενο με τίτλο «Παραιτούμαι Κύριοι».

Κανείς δεν ασχολήθηκε μαζί της, είχαν άλλα πράγματα σημαντικότερα να σχολιάσουν, κέρδισε τις εκλογές το ΠΑΣΟΚ με 10,4 μονάδες διαφορά. Από όποια πλευρά και να το δεις, λίγο δεν είναι. Από όποια πλευρά και να το δεις ο Καραμανλής ήταν αναγκασμένος να παραιτηθεί. Τα θαλάσσωσε. Η Όλγα φέρθηκε πιο έξυπνα και άφησε το χαρτί στο γραφείο της διευθύντριας και δεν ξαναπάτησε εκεί μέσα. Ούτε exit polls, ούτε εκλογές, ούτε θεατρινισμοί μπροστά στην κάμερα.

Το μόνο κοινό που είχε με τον παρελθόντα πρωθυπουργό ήταν και είναι ότι και οι δύο βαριόντουσαν πάρα μα πάρα πολύ στη δουλειά τους και εν τέλει τα κατάφεραν και οι δύο και απηλλάγησαν από αυτή.