my dream job

oh well, oh dear dear, νομίζω πως βρήκα την δουλειά των ονείρων μου.

την είχε το σάββατο το πρωί σε μια εκπομπή στη ΝΕΤ. ήταν σε ένα εργοστάσιο παγωτού. χωνάκια παγωτό έφτιαχνε το εργοστάσιο, με γεύση βανίλια και επικάλυψη σοκολάτα και φυστίκια. έδειχνε την όλη διαδικασία που την έκαναν τα μηχανήματα και στο τέλος ένα ανθρωπος τα πακετάριζε στα κουτιά και πέταγε ότι δεν είχε "κάτσει" σωστά.

φόραγε και σκούφο και στολή, μη λερωθούν τα παγωτά και φόραγε και πολλά ρούχα γιατι θα κανε κρύο εκει μέσα λόγω της ψύξης για τη συντήρηση των παγωτών.

μα φυσικά ζήλεψα πολύ. χωρίς άγχος, ρουτίνα όπως καμία, τυποποίηση, χωρίς πολλές πολλές σκεψεις και πρωτοβουλίες, παγωτά παντού και όχι άλλοι άνθρωποι, παγωτά παντού. τεράστια μηχανήματα των οποίων ο επαναλαμβανόμενος βόμβος προκαλέι την ηρεμία. την ηρεμία και την τρέλα. και την τρέλα.

χωρις πολλά πολλά αυτό θελω να κάνω στο υπόλοιπο της ζωής μου. algida και κρι-κρι αν με ακούτε i am your employee of the rest of your lives.