mind the gap between the man and the suit

Εδώ και πολύ καιρό παρατηρώ τους σεκιουριτάδες του μετρό. Είναι και γυναίκες και άντρες. Είναι όμως όλοι πολύ περίεργοι τύποι, ανεξαρτήτως φύλου και καταγωγής. Πολύ πολύ πολύ περίεργοι και αλλόκοτοι. Σα να ψάχνουν συγκεκριμένα αποτυχημένες φάτσες για να βάλουν να φυλάνε την Ακρόπολη και το Αιγάλεω.

Δεν έχουν κάν συνηθισμένο σωματότυπο. Είναι πολύ αδύνατοι οι περισσότεροι και τα ρούχα που τους δίνουνε είναι 2 νούμερα μεγαλύτερα τους. Σα να εχουν πάρει τα ρούχα των μεγαλύτερων αδερφών τους και να τα φοράνε. Σα να αναφερόμαστε σε γενιές σεκιουριταδων.

Όλοι κινούνται στο χώρο με το ίδιο βαριεστημένο περπάτημα και όλων η μοναδική παρηγοριά ειναι το κινητό, οπότε όλοι έχουν hands free. Το καλύτερο ειναι που παρ ότι φοράνε όλοι την ίδια στολή κάποια πράγματα προδίδουν την καταγωγή τους όπως υπερβολικά πολλά piercing και tatoos. ή ακόμα καμμένα απο περμαναντ μαλλιά και χρυσά σετ από σκουλαρίκια-κολιέ-δαχτυλίδια-βραχιόλια.

Η πιο ενδιαφέρουσα εικόνα είναι όταν τους έχουν δύο-δύο. Και ειναι προφανές ότι όχι μόνο βαριούνται το πέρα δωθε στην αποβάθρα αλλα και την φάτσα του διπλανού τους. δε μιλάνε ποτέ παρα περπατάνε πάνω κατω παράλληλα με την κόκκινη γραμμή.

Κατι επίσης αξιοσημείωτο είναι όταν είναι μεν δυο δυο, είναι μεν απέναντι στην αποβάθρα και μιλάνε σα να ειναι μόνοι τους, μιλάνε και συνθηματικά κιόλας λες και το επιβατικό κοινό είναι ένα μάτσο ηλιθιοι που δεν καταλαβαίνουν την κρυφή κωδικοποίηση που χρησιμοποιούν.

Στο τοπ τεν των πιο μίζερων δουλειών νομίζω κατέχει μια από τις πρώτες 5 θέσεις εύκολα και χωρίς κόπο. Βρίσκονται εκεί άγνωστο ποιο σκοπό εξυπηρετώντας, αφού ούτε μπορουν επι του πρακτέου να κάνοουν κάτι, ειδικά κάτι ανορεξικοί τύποι που είσαι βέβαιος από που έρχονται και που θα καταλήξουν, και δεν προκαλούν και κανένα δέος ώστε να αποτρέψουν κάποιο έγκλημα στα τούνελ του μετρό. Άλλο που κανείς Έλληνας δεν θα έκανε κάτι αξιοποινο στο μετρό όταν έχουμε τον ηλεκτρικό. Οπότε υποψιάζομαι πως κυρίως για αισθητικού λόγους είναι τοποθετημένοι εκέι οι τύποι με τα μπλε.

Θα θελά να γράψω ένα βιβλίο για τους σεκιουριτάδες του μετρό αλλα δεν προλαβαίνω. Προηγούνται οι βουλευτές, οι διευθυντές, τα αφεντικά, οι διδακτορες και μετά οι σεκιουριτάδες.

Θα κλεισω με τον καλυτερο σεκιουριτά έβερ, ο οποιός καθόταν σε μια από τις θέσεις του κοινού. Φαντάζομαι τους έχουν απαγορέψει να κάθονται διοτί υποτίθεται επιβλέπουν όλο το μήκος της αποβάθρας. Εκείνος ο τυπάκος καθόταν σε μια από τις κόκκινες καρέκλες της κόκκινης γραμμής και έβλεπε τα τρένα να περνάνε.

πραγματικά τον ζήλέψα.έδειχνε πολύ ευτυχισμένος.

Στην επόμενη ζωή μου, δε θα σπουδάσω ώστε να γίνω γραμματέας, θα τελειώσω το τεχνικό λύκειο και θα γίνω σεκιουριτάς σε ένα μετρό. θα προτιμήσω ωστόσο το μετρό της leicester square. ελπίζω να έχει φτιαχτεί μέχρι τότε στην αθήνα.