ΝΕΑ ΤΑΣΗ Η ΠΑΛΙΑ ΤΑΣΗ

Όταν τα νέα κορίτσια φοράνε μαργαριτάρια. Όταν κρατάνε την τσάντα της μαμάς περισσότερο σε δημόσιους χώρους παρά εντός της οικογενειακής εστίας. Όταν ενδιαφέρει περισσότερο το χτένισμα της Marilyn παρά όλοι οι τρόποι που προτείνει για να «παντρευτούμε έναν εκατομμυριούχο», στην ομώνυμη ταινία, τότε ξέρουμε πως έχουμε στυλ γιατί όσο φτηνές κόπιες και κακόσχημα κακέκτυπα και να ‘μαστε της Hepburn και της Dietrich, η ουσία είναι πως αντιγράφουμε από τους καλύτερους.

Αντιγράφουμε αλλά δεν μοιάζουμε με κανένα. Το vintage έχει τη χάρη και την πολυτέλεια να είναι απόλυτα μοναδικό στη σύγχρονη πραγματικότητα. Οι πέρλες της Monroe και το ταγέρ της Dietrich, η σιλουέτα της Hepburn και τα παλτό του Balenciaga, τα twin-sets της Chanel και η κοντοκουρεμένη κουπ της Rosemarie σε όσα αντίτυπα και να βγουν θα είναι πάντα και αιώνια, τόσο μοναδικά και επαναστατικά όσο ήταν τη στιγμή που αποτυπώθηκαν στο σχεδιαστικό χαρτί ενός «τρελού» σχεδιαστή.