μα φυσικά, μα φυσικά φυσικά

Μάλιστα, μάλιστα....
μάλιστα μάαααααααλιστα....
το κεφάλι μου είναι άδειο σαν κολοκύθα το Χάλογουίν. Τα πόδια μου βρωμάνε σαν ψόφιοι ποντικοί. Τα μαλλιά μου έχουν μακρύνει σαν του Κωλοκοτρώνη στην Επανάσταση. Το δωμάτιό μου είναι ένα αχούρι σαν χοιροστάσιο. Η ντουλάπα μου είναι ένα αχούρι σαν ένα δευτερο χοιροστάσιο μέσα στο πρώτο που είναι το δωμάτιο μου. Τα χείλη μου έχουν ξεραθεί σα λιαστές ντομάτες. Το ενδιαφέρον μου έχει χαθεί απο παλιά σαν τους αγνοούμενους της Κύπρου. Το σώμα μου γερνάει όπως όλων. Ο υπολογιστής μου χαλάει σιγά σιγά σαν τα μούρα που πέφτουν στο χώμα. Η έμπνευση μου αποσυναρμολογείται όσο γράφω περισσότερο. Οι ιδέες μου επαναλαμβάνονται σαν τις εβδομάδες. και οι μαλακία στο κεφάλι μου διογκώνεται σαν την τρύπα του όζοντοςςςςςςςςςςςςςςςςς

εσύ; τι έχεις πάθει εσύ κι έχεις μούτρα; καλά εγώ αλλά εσυ;