τα αγορια και το στυλ

σχημα οξύμωρον με φωτεινες εξαιρεσεις όπως ο jarvis ή ο kaney.
ενα παπιον ή μια skinny γραβατα, ενα pointy shoe ή ενα ριγε γιλέκο.
ειναι τόσο εύκολο να ξεχωρίσεις στο πλήθος των μετρίων και όμως δεν το τολμάς.
μα γιατί;
δε σε ενδιαφέρει; δε το πιστεύω. εισαι ανωτερο ατομο; το πιστευω αλλα τι σχεση εχει αυτο. δεν σου κλέβει πνευματικότητα ενα κολαριστο πουκαμισο. ουτε σου στερει ανδρισμό ενα ημίψυλο.
τι φοβασαι; μη σε κοροιδεψουν οι φιλοι σου; τι νομιζεις οτι ξερουν παραπανω;

ενα περασμα εχεις σε αυτο τον κοσμο; να μη το κανεις με στυλ; κανεις δε θα σε θυμαται για τα αποφθέγματα σου, τα χει πει ολα ο πλατωνας και ο σωκράτης. ουτως ή αλλιώς δεν ειναι το στοιχείο σου αυτό.

πολλοί και πολλές όμως θα θυμούνται ότι όταν όλοι φόραγαν κοκαλλινα γυαλιά εσυ φόραγες τα συρματινα του παππου σου, όταν όλοι φόραγαν ενα 501 εσυ φόραγες ενα μαυρο ριγέ skinny παντελόνι, όταν όλοι κοίταζαν το κινητό τους για να δουν την ώρα εσυ έβγαζες το ρολόι με την αλυσιδίτσα από την τσέπη του γιλέκου σου, όταν όλοι φόραγαν πρωι - βραδυ τα ονιτσουκα ταιγκερ (αν ειναι δυνατον) εσυ φόρεσες ένα κροκο μποτακι.

δε θελει καν θάρρος. δε θελει καν ιδιαίτερο ψαξιμο.
θελει απλα επιθυμία για κάτι περισσοτερο ενδιαφέρον από ενα ροζ πουκάμισο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!