Τα παιδιά από το χορό είναι πολύ καλά παιδιά. Καλύτερα από τους συνάδελφους μου. Είναι πολλά αγόρια και ακόμα περισσότερα κορίτσια. Είναι οι περισσότεροι γύρω στα 30 αλλα δε τους φαίνεται.
Βγαίνουμε και χορεύουμε. Οπου μας φωνάξουν πηγαινουμε και χορευουμε. Αλήθεια χορεύουμε. ουυυυυυυυυυ χορό να δεις. Περνάω πολύ ωραία.
Εκτός του οτι χορευουμε γελάμε κιολας. Τα περισσότερα ειναι χαζα βέβαια αλλα δεν εχει σημασία εγω τους αγαπάω.
Καλή φαση.
Αναρωτιέμαι, για πόσο ακόμα...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
5 σχόλια:
για πόσο ακόμα... θα χορεύουμε; εγώ στοχεύω για τα 82 μου :-)
για πόσο θα κάνουμε παρέα. υπολογίζεις;
Δεν πρέπει να μας κακοφαίνεται ότι η "παρέα" και ο "χορός" είναι για τώρα εξαρτημένες ποσότητες και όταν λείψει ο χορός θα λείψει και η παρέα. Για να έχει διάρκεια μια παρέα πρέπει να εξαρτάται (με τη καλή έννοια) ο καθένας από τον άλλο, όχι από μια αφηρημένη συνήθεια. Όμως περνόντας ο καιρός δημιουργούνται και προσωπικές συνδέσεις οι οποίες μπορεί να έχουν διάρκεια.
Η δημιουργία μιας παρέας είναι εύκολο πράγμα. Η δημιουργία μιας παρέας σε ένα ορισμένο περιβάλλον και υπό ένα κοινό άξονα είναι ακόμα πιο έυκολο πράγμα.
Η δημιουργία μιας φιλίας είναι κάτι δύσκολο και δη σπάνιο φαινόμενο.
Πολλές σχέσεις στηρίζονται και διατηρούνται σε αυτό το κοινό σημείο. Ίσως προσωπικές σχέσεις μεταξύ μεμονωμένων ατόμων να δημιουργούνται μέσα από τέτοιου είδους παρέες αλλα δε σημαίνει ότι διατηρούνται οι παρέες.
Και μόνο που συζητάμε από εδώ και όχι σε πραγματικό χρόνο και χώρο αποδεικνύει περίτρανα αυτό που υποστηρίζω.
ouf me tipota den eisai ikanopoiimeni!
akouw to ost
laisse tomber les filles
k na meinw mono egw!!!
Δημοσίευση σχολίου